شهرام آدم‌نژاد به تشریح خاستگاه طرح احداث خط ریلی خواف هرات پرداخت و اظهار کرد: طرح موضوع خط آهن ایران به هرات در غرب افغانستان به دهه ۱۹۷۰ میلادی برمی‌گردد؛ اما موانع متعدد مانع از اجرای آن شدند. در اوایل دهه هشتاد در چارچوب مذاکرات طرفین و برخی اسناد مبادله شده، نظیر قانون موافقت‌نامه مسیرهای حمل‌ونقل بین‌المللی ایران، افغانستان، ازبکستان، مصوب سال ۱۳۸۲، همچنین برنامه کمک‌های جمهوری اسلامی ایران به بازسازی افغانستان در آن مقطع زمانی، این پروژه مجدداً مطرح و نهایتاً عملیات اجرایی آن، پیرو تفاهم بین وزارت راه و ترابری با وزارت فوائد عامه افغانستان، به‌عنوان یکی از پروژه‌های بزرگ با مسئولیت شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل‌ونقل کشور آغاز شد.

وی افزود: خاستگاه تاریخی مطرح شدن چنین پروژه‌ای، ریشه در نقش تاریخی ایران و افغانستان با توجه به موقعیت جغرافیایی منحصربه‌فرد دو کشور از دیرباز، به‌عنوان پل ارتباطی و چهارراه تلاقی تجارت شرق و غرب و شمال و جنوب از چین تا اروپا و افتخار تاریخی عبور راه ابریشم و شاخه‌ها و انشعابات آن از این سرزمین‌ها دارد. به‌نحوی که بهره‌برداری از آن، خاطرات کهن دو کشور را در نزد ملت‌ها زنده خواهد کرد. همان‌گونه که در حال حاضر، کلیه بازیگران عرصه تجارت دو کشور، حتی فراتر از آن، ذینفعان دیگر کشورها، چشم امید به بهره‌برداری و توسعه مراحل آتی این پروژه در دل افغانستان دارند.

پیگیری احداث قطعه چهارم از سوی مسئولان افغانستان

معاون حمل‌ونقل وزارت راه و شهرسازی با بیان اینکه خط آهن خواف تا هرات مشتمل بر چهار قطعه، به تفکیک دو قطعه در داخل ایران و دو قطعه در خاک افغانستان بوده که قطعات اول، دوم و سوم در تعهد ایران و قطعه چهارم در تعهد طرف افغانستانی است، خاطرنشان کرد: طبق برنامه‌ریزی صورت پذیرفته در آغاز عملیات اجرایی، پیش‌بینی شده بود این خط طی سه سال احداث شود، لیکن به دلیل پاره‌ای مشکلات بعضاً غیر فنی و غیرمالی در احداث قطعه سوم، این پروژه با تأخیر روبرو شد. به صورت مرسوم عملیات احداث تا بهره‌برداری باید به صورت همزمان از سوی دو کشور اجرا می‌شد اما افغانستان مشکلاتی در تأمین سرمایه‌ قطعه چهارم داشت؛ بنابراین بنا بر اعلام ایشان، تأمین بودجه و سرمایه‌گذاری موردنیاز این قطعه، در دست پیگیری است.

منبع : https://tejaratnews.com/